Je bent hier niet alleen onderdeel van de CCU of EHH, maar van heel het ziekenhuis

Direct naar vacatures op de CCU en EHH

Hoe zijn jullie hier terecht gekomen?

C.: 'Nadat ik mijn opleiding tot verpleegkundige had afgerond heb ik een tijdje gewerkt op een chirurgische afdeling. Op den duur heb ik de overstap gemaakt naar de afdeling Cardiologie, een goede keuze want dit specialisme vond ik zo interessant! Ik volgde cursussen om mijn kennis te vergoten en door mijn werk op de Cardiologie had ik veel contact met de collega’s die werkzaam waren op de CCU of de EHH. Door hen werd ik getriggerd om mij verder te specialiseren tot CCU-verpleegkundige.'

R: 'Direct na mijn diplomeren ben ik aan de slag gegaan op de IC, dat is al heel lang geleden: in 1976. De rol van verpleegkundige en het opleidingsklimaat was toen ik begon heel anders. 2 dagen na mijn diplomeren werkte ik al op de IC, er was toen nog geen echte vervolgopleiding. Een dokter gaf na werktijd nog les en na anderhalf jaar kreeg ik een papiertje en was ik IC-verpleegkundige. Na wat wisselingen ben ik uiteindelijk aan de slag gegaan als IC-verpleegkundige in Franciscus. Maar op de IC is het voor mij toch te stil, je kan geen praatje maken en de mensen zijn er echt heel erg ziek. De CCU Is anders. Véél socialer: we kunnen het hier veel gezelliger maken met de patiënten en er is veel meer menselijk contact. Dat heeft mij bewogen om uiteindelijk aan de slag te gaan op de CCU.'

We kunnen het hier gezellig maken met de patiënten en er is veel meer menselijk contact.

En hoe ziet de opleiding tot CCU-verpleegkundige er nu uit?

C: 'Voor je start met de opleiding kom je eerst 2 maanden voorwerken bij ons. Dat is fijn, want dan kunnen zowel wij als jij goed bekijken of het werken hier écht goed bij je past. Het is zonde als je dat pas ervaart als je de opleiding al volgt. De opleiding duurt vervolgens 1 jaar als je fulltime werkt. De theorie volg je aan het ENI Expert College en het traject doorloop je verder bij ons op de CCU. Goed om te weten is dat je als leerling aan de slag gaat in onze 2 ziekenhuislocaties: Franciscus Gasthuis in Rotterdam en Franciscus Vlietland in Schiedam.'

Jullie werken op de CCU, maar ook op de EHH. Wat is het verschil?

R: 'Het grote verschil is dat er voor de mensen op de EHH nog geen diagnose of beleid is. Mensen komen bijvoorbeeld via de huisarts met pijn op de borst of met andere klachten binnen en komen dan terecht op de EHH. Wij gaan dan heel snel op onderzoek uit om te bekijken wat er precies aan de hand is. Denk aan bloedonderzoek, hartfilmpjes en observaties. Binnen 4 uur moeten we dan een beleid hebben, dus een diagnose en een behandelplan. In de meeste gevallen gaan patiënten na die 4 uur weer naar huis, dan blijkt het bijvoorbeeld om maagklachten te gaan of kunnen we met medicatie veel doen, maar in andere gevallen blijkt dat er sprake is van bijvoorbeeld hartfalen.'

C: 'Die afwisseling tussen werken op de EHH en de CCU maakt het werk wel echt heel leuk! Patiënten op de EHH komen binnen zonder diagnose of beleid, in principe is alles nog blanco. Wat het leuk maakt is om in samenwerking met de arts-assistent te onderzoeken en te puzzelen om te achterhalen wat er speelt. Daarin kan je natuurlijk als verpleegkundige echt je ei kwijt, er is ruimte voor eigen initiatief en als je het hebt over klinisch redeneren dan is dit natuurlijk echt the place to be.'

R: 'Voor patiënten op de CCU is er al een beleid. Zij zijn of doorgekomen vanaf de EHH of komen binnen met andere problematiek. Maar juist de combinatie tussen die 2 maakt ons werk ontzettend leuk!'

Wat voor ziektebeelden zien jullie voorbij komen?

C: 'We zien patiënten met hartfalen die gedecompenseerd zijn en acuut in een astma cardiale schieten, patiënten met een acuut hartinfarct, patiënten met verschillende soorten hartritmestoornissen bijvoorbeeld als het hart heel snel, onregelmatig of juist heel traag gaat en hierdoor een pacemaker of ICD (inwendige defibrillator) nodig hebben of patiënten met een ontsteking aan het hart.'

R: 'Wat goed is om te weten is wij niet zelf dotteren of bypasses aanleggen. Bij een acuut infarct komen patiënten terecht in een ambulance en worden ze naar een dottercentrum gebracht waar zij behandeld worden. Na behandeling komen patiënten naar ons voor nazorg. Nazorg is dus een heel belangrijk onderdeel van ons werk. Überhaupt is op de CCU het observeren heel belangrijk, maar ook het praten met de patiënt en het geven van uitleg moeten we niet vergeten. Als er iets mankeert aan het hart is dat voor een patiënt vrij angstig. In het begin van de opname zijn patiënten dan ook heel erg bang.'

C: 'Gelukkig kunnen we patiënten echt heel snel helpen en geruststellen. Het echt acute zorgmoment gaat heel snel en is heel kort. Mensen liggen hier 24 tot 36 uur, in uitzonderlijke gevallen wat langer. Daarna gaan ze of naar huis of naar een andere afdeling.'

R: 'Het ziektebeeld van de toekomst is hartfalen! Mensen worden ouder, maar het hart slijt en kan die hoge leeftijd niet altijd goed bolwerken.'

C: 'We hebben nu veel meer behandelmogelijkheden dan vroeger waardoor mensen langer door kunnen leven, zelfs met hartfalen. Zij hebben daardoor een beter kwaliteit van leven, maar wanneer er dan wat aan de hand is trekken ze aan de bel en komen ze weer bij ons. Je ziet dus ook vaak dezelfde patiënten weer terug. Wat ook goed is om mee te nemen, is dat het merendeel van de cardiopatiënten zelfstandig zijn. Slechts een klein deel van de patiënten heeft hulp nodig, bijvoorbeeld in de ADL zorg. Dat is echt anders dan het werken op bijvoorbeeld een interne- of chirurgische afdeling.'

Waarom Franciscus?

R: 'De echt acute situaties kom je hier minder vaak tegen dan in heel grote centra, maar de lol van dit ziekenhuis is dat het goed aan de weg timmert qua innovatieve technieken bijvoorbeeld met pacemakers en ICD’s en tegelijkertijd de cultuur van een kleinschalig ziekenhuis behoudt. Dat is voor mij echt een ontzettend groot pluspunt.'

C: 'De pacemakertechniek en de ICD implantaties zijn hier vooruitstrevend. We zijn hier echt experts in ICD’s en pacemakers en we hebben sinds kort ook S- ICD’s, dat is een onderhuidse defibrillator. Onze locatie in Schiedam heeft als 1 van de weinige ziekenhuizen op dit moment een ICD-licentie. Dat we echt de goede dingen doen hier maakt dat je uitdaging hebt in je werk, maar dat je daarnaast werkt in een ziekenhuis waar de lijnen kort zijn en het voelt als een grote familie maakt het plaatje compleet.'

Wat is er voor jullie nog te doen op het gebied van leren en ontwikkelen?    

C: 'Als je de CCU specialisatie op zak hebt, kan je eventueel nog doorstromen naar de IC, SEH of Ambulance. Maar je kan je ook verder ontwikkelen tot hartfalen verpleegkundige of ICD verpleegkundige. Of je kan aan de slag als onderzoeksverpleegkundige waarin je je bezig houdt met onderzoek op de hartkatheterisatiekamer bijvoorbeeld. Er zijn echt nog wel genoeg wegen te bewandelen om je nóg verder te specialiseren.'

Lukt iets niet, dan staan we altijd voor elkaar klaar en lossen we dat met elkaar op.

En last but nog least: wat geef je jouw toekomstig collega mee?

R: 'In Franciscus ben je niet alleen onderdeel van de CCU en de EHH, maar echt van het ziekenhuis. Het huiselijke van het ziekenhuis en ons hechte team, dát is waardoor ik iedere dag met een lach op mijn gezicht naar mijn werk ga.'

C: 'Zo ervaar ik dat ook! We werken echt samen, lossen casuïstiek of problemen samen op en helpen elkaar altijd. Zo ook bijvoorbeeld rooster technisch. Lukt iets niet, dan staan we altijd voor elkaar klaar en lossen we dat met elkaar op.'

R: 'En er is nog zoveel te doen! Een hart is gemaakt om gemiddeld zo’n 80 jaar mee te gaan, met mensen die steeds ouder worden komen er steeds nieuwe behandelmethoden bij. Het blijft fascinerend!'

Enthousiast geworden? En wil je ook aan de slag bij ons op de CCU en EHH? Mooi! Claudia en Ronald zijn op zoek naar collega’s!

Bekijk vacatures op de CCU en EEH