Een bevalling is heel pittig, daarbij ondersteunen geeft mij echt een kick
Werken als obstetrieverpleegkundige op een van de grootste afdelingen van ons ziekenhuis… Dat is uitdagend, bijzonder én heel afwisselend! We vroegen obstetrieverpleegkundige Sanne om ons meer te vertellen over hoe het echte werk er voor haar uitziet. Lees je mee?
Waarom heb je ervoor gekozen om je te specialiseren tot obstetrieverpleegkundige?
‘Ik heb mijn opleiding duaal gevolgd in Franciscus en ben daarna als chirurgisch verpleegkundige blijven werken, maar ik was op een gegeven moment op zoek naar meer uitdaging. Ik wilde meer vrijheid om mijn klinische blik te gebruiken, meer mijn eigen koers varen. Tijdens bevallingen is dat heel waardevol. Je kan zelf namelijk goed inschatten wat de situatie is en wat de patiënt nodig heeft. Wat mij daarnaast aansprak is de doelgroep waarmee je werkt als obstetrieverpleegkundige. Het zijn vaak wat jongere mensen en ik vind het heel uitdagend om met families of gezinnen te werken. Daarnaast komen mensen hier over het algemeen naartoe voor iets leuks. Dat maakt dat de sfeer heel anders is dan op andere afdelingen!’
Ik ben mij er altijd van bewust dat het krijgen van een kindje een life event is voor het gezin of de patiënt waar je mee samenwerkt
Wat maakt het werk als obstetrieverpleegkundige voor jou zo bijzonder?
‘Ik ben mij er altijd van bewust dat het krijgen van een kindje een life event is voor het gezin of de patiënt waar je mee samenwerkt. Het is zo’n bijzonder moment waar je bij aanwezig mag zijn. Een bevalling is heel pittig, maar die ervaring voor patiënten zo fijn mogelijk maken geeft mij echt een kick.’
Ben je de hele dag bezig met bevallingen? Of komt er meer bij kijken?
‘Er komt absoluut meer bij kijken dan alleen bevallingen! We werken op 4 verschillende ‘mini-afdelingen’ op onze afdeling. Die noemen we zwangeren, verlos, kraam en SEH Vrouw. Als obstetrieverpleegkundige word je ingezet op al die onderdelen. Je draait dus iedere dag andere diensten.
Zwangeren zijn vrouwen die in de zwangerschap wat meer aandacht nodig hebben voor het kindje of zichzelf. Dat is een grote en veelzijdige groep, want deze vrouwen liggen hier soms echt wekenlang en gaan soms pas naar huis als de baby geboren is. Voor deze groep hebben we veel contact met de collega’s van de afdeling Neonatologie. Want als het een heel klein kindje of een kindje is dat medische ondersteuning nodig heeft na de geboorte, is het belangrijk dat zij hier ook al betrokken zijn.
De kraam is ook divers, want er zijn veel redenen dat vrouwen en hun pasgeboren kindje op de kraamafdeling moeten blijven. Het kan zijn dat er iets met de vrouw zelf is of juist met het kindje dat we goed moeten observeren. Deze groep blijft gemiddeld tussen 5 uur na de bevalling tot 3 dagen na de bevalling.’
En de SEH Vrouw? Wat houdt dat precies in?
‘Dat is een bijzondere, want we draaien hier eigenlijk een soort mini-SEH speciaal voor zwangeren, kraamvrouwen en soms ook gynaecologische patiënten. Dat kunnen zwangeren zijn die hun kindje minder voelen bewegen in de buik of zwangeren met klachten die collega’s in de eerste lijn niet helemaal kunnen oplossen, zoals ruimer bloedverlies of klachten die passen bij zwangerschapsvergiftiging. Ook zien we hier vrouwen die komen met problemen na de bevalling, zoals een infectie aan de hechtingen, kraamvrouwenkoorts of vrouwen die mastitus ontwikkelen. In de avonden en nachten zien we hier ook gynaecologische patiënten met buitenbaarmoederlijke zwangerschappen of miskramen.
Dat puzzelen en écht klinisch redeneren vind ik heel leuk op de SEH Vrouw. Via de telefoon krijg je vaak al door wat de klachten zijn en voordat de vrouw hier is hebben we al een heel plan in ons hoofd. Natuurlijk kan je op de triage echt pas goed bekijken wat er aan de hand is, maar het is fijn om alvast collega’s in te seinen zodat zij direct bij kunnen springen als dat nodig is.’
Bevallingen of spoed patiënten laten zich niet plannen, daardoor is er een groot gedeelte acuut.
Wat weet nog niet iedereen over jullie afdeling?
‘Dat we echt een acute afdeling zijn! Bevallingen of spoed patiënten laten zich niet plannen, daardoor is er een groot gedeelte acuut. Vooraf weten we nooit wie er binnenkomt en wat er gaat gebeuren. Het is nooit zo dat we heel de dag voor dezelfde patiënten zorgen. Daarnaast werken we veel samen met onze collega’s van de afdeling Neonatologie, de eerste lijn en de OK, maar zijn we verder een beetje een eigen eiland in het ziekenhuis!’
Welke skills heb je nodig om als obstetrieverpleegkundige te werken?
‘Je moet sociaal sterk zijn. Daarmee bedoel ik dat je goede voelsprieten moet hebben om aan te voelen wat je patiënt nodig heeft. Zeker tijdens een bevalling komt dat goed van pas. Daarnaast werken we samen met veel verschillende zorgprofessionals, dan is het wel fijn als je collegiaal bent en goed kunt samenwerken. En als laatste moet je stressbestendig zijn. Want we maken veel leuke en bijzondere momenten maar ook heftige casussen mee.
Wat is voor jou een bijzondere casus geweest die je altijd bij zal blijven?
‘Toen ik de vervolgopleiding nog deed maakte ik voor het eerst een natuurlijke bevalling van een tweeling mee. Ik weet dit nog zo goed! Dat was op Valentijnsdag! De geboorte van de tweeling zelf, maar ook de emoties en het handelen van onze collega’s hebben ontzettend veel indruk op mij gemaakt! Toen wist ik zeker dat dit het beroep voor mij was!’
Wat zijn de doorgroeimogelijkheden?
‘Zelf ben ik regieverpleegkundige geworden en betrokken bij de Raad van Verpleegkundigen (de RvV). Dat zijn dus opties! Maar vanuit de functie van obstetrieverpleegkundige kan je er ook voor kiezen om te verbreden naar Neonatologie. In de basis leren we in onze opleiding veel dezelfde dingen, waardoor je met maar een paar EPA’s aan de slag kunt als neonatologieverpleegkundige. Je kan er dan ook een combifunctie van maken: bijvoorbeeld 3 maanden werken als obstetrieverpleegkundige en daarna 3 maanden als neonatologieverpleegkundige.’
Met welke ontwikkelingen houden jullie je nu bezig op de afdeling?
‘Er komt een heel nieuw Vrouw en Kind centrum, dat is echt iets heel groots. Ze zijn naast ons huidige gebouw druk aan het bouwen en wij zitten nu in de voorbereidende fase. We kijken bijvoorbeeld naar hoe we meer kunnen gaan samenwerken met collega’s van Neonatologie. En we hebben allemaal nieuwe opvangtafels gekregen, omdat we hier in het nieuwe centrum mee gaan werken. Wat mooi is aan het nieuwe centrum is dat er ook een aantal multisuites komen. Hier kunnen moeder en kind echt samen blijven als er voor beiden nog zorg nodig is. Het wordt meer family centered care, de zorg wordt rond het gezin geregeld. Daar zijn we heel blij mee!’
Franciscus is echt een groot ziekenhuis, maar het voelt niet groot aan.
Waarom heb je gekozen voor werken bij Franciscus?
‘Ik heb hier duaal de opleiding hbo Verpleegkunde gevolgd. In die periode heb ik op meerdere afdelingen stagegelopen en kennis kunnen maken met het ziekenhuis. Doordat ik hier in mijn periode als leerling ben gestart en nu ook betrokken ben bij RvV, ken ik heel veel mensen. Ik voel mij hier vertrouwd. Franciscus is echt een groot ziekenhuis, maar het voelt niet groot aan. Dat vind ik hier zo fijn!’
Laatste vraag: wat zou je een toekomstig collega mee willen geven?
‘Dat laatste eigenlijk. Dat we als ziekenhuis groot zijn en mooie stappen zetten, maar dat het niet zo groots aanvoelt waardoor je je snel thuis voelt. Omdat we met zoveel disciplines samenwerken en collega’s uit de eerste lijn zien, is er veel afwisseling in de teamsamenstelling. Iedere dag is anders en je weet nooit wie je tegenkomt of wat er gaat gebeuren. Ook is onze patiëntenpopulatie heel leuk en divers. Denk aan mensen uit heel Rotterdam, Schiedam, Vlaardingen en nog verder. Je leert heel veel over verschillende culturele achtergronden. Als dat je aantrekt in je werk, dan is dit echt een goede plek voor je!’
Wil jij net als Sanne aan de slag als obstetrieverpleegkundige?