Being the friendly face in a difficult time
Christina werkt als verpleegkundige Neurologie binnen Franciscus Gasthuis & Vlietland. In dit interview vertelt zij wat zij zoal voorbij ziet komen op een werkdag, wat haar zo aanspreekt in werken bij Franciscus én wat de afdeling Neurologie zo uitdagend maakt. Lees je mee?
Direct naar vacatures afdeling Neurologie
Hoe ben je bij ons op de Neurologie terecht gekomen?
“Ik heb hiervoor op de afdeling Neurorevalidatie in een verzorgingstehuis gewerkt. Na het behalen van mijn diploma wilde ik verder groeien en mij verder ontwikkelen in mijn vak, zowel op persoonlijk als op professioneel vlak. Ik heb altijd al in het ziekenhuis willen werken vanwege de ontwikkelingsmogelijkheden; meer verpleegtechnische handelingen, meer ziektebeelden en specialismen, maar ook meer mogelijkheden voor scholing.
Ik heb neurologie als specialisme altijd interessant gevonden. Het is ontzettend breed en staat ook weer in verbinding met alle andere specialismen. Denk bijvoorbeeld aan een patiënt die wordt opgenomen na een CVA met ontregelde diabetes, dan sta je in nauw contact met de internist. Maar ook een patiënt met de diagnose hersenmetastasen én een longcarcinoom; in zo'n siatutie werk je samen met de longarts en de oncoloog.
De diversiteit van de patiëntengroep en de ziektebeelden die we hier voorbij zien komen is heel erg breed. Veel te leren dus! Toen de vacature vrij kwam heb ik direct gesolliciteerd en ben ik gelukkig aangenomen. Dat vond ik wel echt een mooie ervaring, zeker aangezien ik hiervoor nog nooit in een ziekenhuis had gewerkt. Ik was een echt een ‘groentje’ toen ik binnenkwam!”
Het is hier overzichtelijk, je vindt hier makkelijk de weg, maar ook het contact met de artsen en verpleegkundigen is makkelijk gelegd.
Waarom Franciscus?
“Ik kende Franciscus al als patiënt Ik vond het altijd al een fijn ziekenhuis. Er hangt een leuke, fijne en gezellige sfeer. Ik riep altijd al: “op een dag werk ik hier!”. In vergelijking met andere ziekenhuizen voelt Franciscus niet zo groot. Het is hier overzichtelijk, je vindt hier makkelijk de weg, maar ook het contact met de artsen en verpleegkundigen is makkelijk gelegd. Je voelt je hier echt een mens, geen nummer!”
We zijn een topklinisch ziekenhuis. Wat merk jij hiervan op de Neurologie?
“Er is voldoende ruimte voor iedereen om zich verder te ontwikkelen. Blijven leren is hier echt de norm! Er lopen bij ons altijd wel leerlingen en stagiaires rond en we bieden hen echt een fijn leerklimaat. Denk aan fijne begeleiding, korte lijnen, veel leermogelijkheden en eigen verantwoordelijkheid. Daarnaast biedt Franciscus een verpleegkundig traineeship aan, zo lopen er bij ons ook heel het jaar trainees rond.
Je hebt verschillende mogelijkheden tot doorgroeien en bijscholing bijvoorbeeld in de richting van stroke-service via scholing van RSS. Ook acute zorg of regieverpleegkundige zijn mogelijkheden, al heb je voor dit laatste wel een diploma HBO-V nodig, die je hier overigens ook kunt volgen!
Voor onze stroke-unit hebben we ook onze eigen stroke consulenten op de afdeling. De stroke consulenten zijn verantwoordelijk voor het verzorgen van de CVA nazorg, maar gaan ook tijdens de acute fase in gesprek met de patiënt en zijn of haar naasten. Zo focussen zij zich op het verwerkingsproces, beantwoorden zij alle vragen en proberen zij de patiënt altijd op zijn of haar gemak te stellen.”
Wat voor ziektebeelden zie je op de afdeling Neurologie voorbij komen?
“Behalve neurologische aandoeningen heeft onze afdeling ook een aantal ‘buiten bedden’. Dit zijn bedden waar patiënten van andere afdelingen op komen te liggen als de bedden op hun afdeling vol liggen. Hier wordt van elke verpleegkundige verwacht dat ze kennis en inzicht tonen richting andere ziektebeelden. Dit maakt de ziektebeelden die we hier zien nóg diverser. Denk bijvoorbeeld aan patiënten met ontregelde diabetes, acute nierfunctiestoornissen of decompensatio cordis (hartfalen).
Naast de ‘buiten bedden’ maakt ook de Neurochirurgie deel uit van onze afdeling. Hierdoor zie je bij ons ook chirurgische patiënten terug. Iedere patiëntengroep vergt van ons een andere aanpak. Bij de Neurochirurgische patiënt ligt de focus meer op het voorbereiden van de patiënt op de operatie (wat zij kunnen verwachten in de komende dag en nacht) én het opvangen van de patiënt na de operatie. Denk aan zorg gericht op comfort van de patiënt en het stabiel houden van de vitale functies. Maar ook het geven van voorlichting en het inzetten van de juiste pijnmedicatie naar aanleiding van het advies van de anesthesioloog.
Iedere patiëntengroep vergt van ons een andere aanpak.
De meest voorkomende Neurologische aandoeningen die we op onze afdeling zien zijn CVA, in de volksmond een beroerte. Logisch ook als je je bedenkt dat wij hier ook onze stroke-units hebben. Hierbij maken we onderscheid tussen een infarct en een bloeding. Het is heel erg belangrijk dat je als verpleegkundige goed het verschil tussen de twee begrijpt. Denk bijvoorbeeld aan het toedienen van medicijnen; wanneer geef je wel bloedverdunners en wanneer niet maar ook de uitvalsverschijnselen die kunnen ontstaan of de nazorg die er nodig is. Naast de CVA patiënt zien we hier ook veel patiënten die komen met ALS, MS, Parkinson, Trauma capitis, Subarachnoïdale bloeding, GBS, Meningitis en Epilepsie.
Door alle verschillende ziektebeelden, werk je ook nauw samen met verschillende disciplines. Denk aan de neuroloog, maar ook een internist, basisartsen, coassistenten. Verder ook nog fysiotherapeuten, ergotherapeuten, logopedisten en diëtisten.”
Hoe ziet een ‘standaard’ werkdag er voor jou uit?
“Iedere dag is er één en geen dag is hetzelfde! Dat zeggen we hier altijd tegen elkaar. Je weet van tevoren nooit hoe een dag verloopt want je ziet bij ons ook veel acute en onvoorziene situaties.
Het ‘oude beeld’ van de Neurologie wat toch nog leeft is dat patiënten na een beroerte heel lang liggen en veel meer verzorgd worden. Dit is jammer, want dit is tegenwoordig zeker niet meer het geval. De focus ligt op snel herstel en revalidatie. Dit betekent dat patiënten niet meer lang in bed liggen. Zo beginnen we met mobiliseren zodra de patiënt klinisch stabiel is. Hierbij stimuleren we zelfredzaamheid en zelfzorg, waarbij we nauw samenwerken met de fysiotherapeuten, ergotherapeuten en revalidatie artsen. Op de Neurologie leveren wij net zoals op andere afdelingen binnen het ziekenhuis ook acute zorg en daarnaast hebben we een hoge turnover. Patiënten liggen gemiddeld 5 dagen bij ons op de afdeling. Dit ‘oude beeld’ is dus aan een update toe!
De focus ligt op snel herstel en revalidatie. Dit betekent dat patiënten niet meer lang in bed liggen.
Wat veel mensen bijvoorbeeld niet weten is dat er op de stroke-unit hartbewaking vereist is. Wij leveren aan deze patiënten dus medium-care zorg.”
Hoe zien de diensten op de Neurologie er uit?
“Een dienst start ’s ochtends met een overdracht en een dagstart. We bespreken de patiënten, maar ook andere bijzonderheden en dan gaan we op pad! We starten met het opnemen van de vitale functies, het delen van medicatie en de ADL-zorg. Vanaf 09:00 uur starten de neurologen de artsenvisite en het verdere verloop van de dag is eigenlijk iedere dag anders. Wat ik ervaar op de afdeling Neurologie is dat ik nog zo’n mooie planning kan hebben gemaakt, maar dat er altijd een acute situatie voorkomt waarin ik flexibel moet zijn. Het goed verdelen van je taken en het coördineren van de zorg is hierbij van groot belang. Maar het belangrijkste is: altijd met je collega’s blijven communiceren én je prioriteiten niet uit het oog verliezen.”
Wat maakt jouw baan zo bijzonder?
“Het verschil wat je als verpleegkundige kunt maken voor patiënten door even naar hen te luisteren en door er écht voor hen te zijn in een hele moeilijke periode van ziekte en ziekenhuisopname. Het is zo’n dankbaar beroep!
Het helpen van de patiënten met het opstarten van het revalidatieproces is ook een bijzondere ervaring. Op de stroke-unit komen regelmatig patiënten binnen die in sommige gevallen behoorlijk zijn aangedaan. Denk hierbij aan uitvalsverschijnselen van armen en/of benen waardoor de patiënt niet zelfstandig meer kan lopen, of in staat is zich zelfstandig te verzorgen. Of patiënten die (tijdelijk) halfzijdig verlamd zijn. Hoe gaan zij hiermee om? Een luisterend oor bieden aan de patiënt, voorlichting geven over het omgaan met de beperkingen en het begeleiden van de patiënt met de nadruk op wat de patiënt nog wel kan maakt een groot verschil voor de patiënt.
Het revalideren start op de afdeling met ons als verpleegkundigen, fysio- en/of ergotherapeuten. Als je dan na een aantal dagen de patiënt weer ziet mobiliseren en vooruit gaat in eigen kunnen, geeft dit een gevoel van voldoening. Dat is echt waar ik het voor doe!
Je begeleidt iemand dan in de laatste dagen van het leven.
Maar ook de begeleiding en verpleging van patiënten waarbij er geen herstel meer mogelijk is - die dus terminaal zijn – is ontzettend mooi om te doen. Je begeleidt iemand dan in de laatste dagen van het leven. Als je dat op een mooie en waardige manier kan doen dan brengt dat rust bij de patiënt, maar ook bij zijn of haar naasten. Kortom: being the friendly face in a difficult time.”
Wat wil je een nieuwe collega meegeven?
“Wij zijn een jong team, met veel verschillende persoonlijkheden en kwaliteiten. We kunnen ontzettend met elkaar lachen, maar er is ook ruimte om eerlijk en oprecht naar elkaar te zijn. Alles is bespreekbaar. Er is ruimte binnen dit team om jezelf te mogen zijn, om jezelf te mogen ontwikkelen en om door te groeien. We leveren acute zorg, zeker op onze stroke-unit. Dit vergt veel kennis en inzicht van iedere verpleegkundige op onze afdeling. Om op topniveau te kunnen blijven werken volgen we trainingen en scholingen specifiek gericht op beroertes. Ik vind het een hele mooie baan en zou hem niet snel inruilen voor een andere.”
Wil jij ook werken op onze afdeling Neurologie? Bijvoorbeeld als verpleegkundige of regieverpleegkundige?