Ik zie hier veel verschillende ziektebeelden voorbij komen
Florine werkt als ANIOS op de afdeling Geriatrie. In dit interview vertelt zij meer over haar werk, de doelgroep en de samenwerking binnen het team.
Hoe ben je op de afdeling Geriatrie terecht gekomen?
‘Ik wilde eigenlijk altijd al bij de klinische geriatrie werken. Het liefst op een dynamische afdeling met veel somatische problematiek. Via via kwam ik bij Franciscus terecht. Ik hoorde veel goede verhalen over dit ziekenhuis en dus heb ik gesolliciteerd!’
Is het wat je ervan verwacht had?
‘Het is meer dan ik had verwacht! Ik hoopte dat het specialisme heel breed was en dat de zorg echt gericht was op de patiënt. Dat vind ik hier echt terug. We hebben bijvoorbeeld niet alleen aandacht voor hoe het nu op dit moment met de patiënt gaat, maar ook voor de thuissituatie en de familie. Hier is het mogelijk om een keer extra langs te lopen en een praatje te maken. Dat vind ik heel mooi.’
Wat zie je hier zoal voorbij komen op een dag?
‘Echt van alles! We zien hier veel internistische problemen zoals infecties of hartfalen, maar ook cognitieve problemen en veel psychiatrie. Denk bijvoorbeeld aan mensen met manische episodes of mensen met persoonlijkheidsproblemen. In principe zien we hier patiënten vanaf 70 jaar maar soms zien we ook jongere patiënten wanneer er sprake is van vroege dementie. We regelen trouwens ook veel nazorg. Kan iemand weer terug naar huis? Of moet iemand opgenomen worden in het verpleeghuis? Dat zijn afwegingen die we maken. En uiteraard betrekken we daar ook de familie bij.’
Ik vind het mooi om te zien hoe mensen met het leven omgaan.
Wat maakt dit specialisme zo uitdagend?
‘De casuïstiek! Ik zie hier veel verschillende ziektebeelden voorbij komen. Van een relatief eenvoudige urineweginfectie tot een complex auto-immuun ziektebeeld. Het speelt daarbij mee dat de oudere patiënt vaak buiten de bestaande protocollen valt. Het beleid bepalen we door samen met de geriater in de materie te duiken en waar nodig een collega in consult te vragen. Het beleid wordt vaak multidisciplinair bepaald. Je sociale vaardigheden komen ook goed tot z’n recht. Hoe ga je bijvoorbeeld om met iemand die verward is? Dat vereist veel creativiteit. Gelukkig krijgen we veel hulp, waar nodig beoordelen de geriaters mee. Maar bijvoorbeeld ook vanuit het waakstudenten team. Deze studenten kunnen wij inschakelen bij de zorg voor de verwarde patiënt, vooral wanneer er geen mantelzorg beschikbaar is.
Wat ik ook mooi vind is dat ieder persoon heel uniek is. Niet alleen qua medische achtergrond maar ook in hetgeen wat iemand heeft meegemaakt. We zien hier bijvoorbeeld mensen die een deel van de oorlog hebben meegemaakt. Überhaupt hebben onze patiënten veel levenservaring wat maakt dat mijn wereldbeeld veel breder is geworden. Ik vind het mooi om te zien hoe mensen met het leven omgaan. Een bekend probleem is de eenzaamheid onder ouderen. Dan kun je steun bieden aan mensen: praten over de leuke dingen in het leven maar ook over de zorgen die er zijn. De verpleging neemt hier ook veel tijd voor. Dat vind ik heel fijn. Zonder de verpleegkundigen zijn we nergens! We hebben een team dat goed op elkaar is ingespeeld.’
Ik zie hier veel verschillende ziektebeelden voorbij komen. Van een relatief eenvoudige urineweginfectie tot een complex auto-immuun ziektebeeld.
Zijn er misvattingen over het werken op de afdeling Geriatrie?
‘Die zijn er, net als op andere afdelingen. Wat ik wel eens hoor is het volgende.
Alles gaat hier traag – Ja, we nemen hier wel echt de tijd voor een patiënt, maar we doen in die tijd ook heel veel. We regelen veel voor patiënten. We kijken niet alleen naar het somatische gedeelte maar ook bijvoorbeeld de cognitie en de thuissituatie. Traag gaat het dus zeker niet!
Er gebeurt hier weinig – We zien hier ook acute situaties, denk bijvoorbeeld aan patiënten met sepsis, COPD, exacerbaties en neurologische uitval. Een ogenschijnlijk stabiele situatie kan zomaar acuut worden. Het is hier dus nooit saai!’
Hoe ziet jouw werkdag er uit?
‘Allereerst goed om te weten: we draaien hier als ANIOS geen diensten en werken van maandag t/m vrijdag. Parttime werken is ook mogelijk, dus dat is fijn! We beginnen om 8.30 uur met de overdracht met de dienstdoende Geriater. Daarna hebben we op maandag en vrijdag grote visite, en op de andere dagen kleine / normale visite. Iedere week hebben we een MDO waarin we onze patiënten samen met de paramedici bespreken en in de middag voeren we vaak familiegesprekken.’
Je merkt aan alles dat er veel aandacht is voor de werkdruk en onze mentale gezondheid.
Waarom Franciscus?
‘Het voelt hier kleinschalig, maar we bieden hier wel uitdagende topklinische zorg. Er heerst een veilige cultuur. Je hoeft bijvoorbeeld niet bang te zijn om iemand te bellen. Als er een acute situatie is dan kan je altijd bij de Geriater terecht. Daarnaast merk je aan alles dat er veel aandacht is voor de werkdruk en onze mentale gezondheid. We vergaderen regelmatig met andere arts-assistenten over deze onderwerpen. Wist je dat we in Franciscus ook een Arts Assistenten Vereniging hebben? De AAV. Ook zijn we bijna dagelijks bezig om te bekijken of we het met elkaar redden en of er dingen overgenomen kunnen worden. Als we goed in de bezetting staan, dan kunnen we als ANIOS ook met de poli’s meedraaien en dus meekijken met de klinisch Geriater. Daarnaast kunnen we ook gevraagd worden voor consulten in het ziekenhuis, bijvoorbeeld bij het beoordelen van een onrustige patiënt. Het zaalwerk gaat voor, maar dit zorgt wel voor een fijne afwisseling. ’
Wat wil je iemand meegeven die twijfelt over het specialisme?
‘Zet de vooroordelen opzij, want die zijn zeker niet altijd waar. Het werk als ANIOS op de afdeling Geriatrie is veel afwisselender dan je je voor kan stellen. Er is veel aandacht voor de patiënt en we zien veel verschillende soorten ziektebeelden. Ook werken we in een heel fijn team waardoor je echt het beste uit jezelf kan halen. Er is ruimte om te leren. En bij twijfel is altijd mogelijk om een dagje mee te lopen!’
Wil jij ook werken als ANIOS?