Gordijnen in de plooi, mensen in het hart - van verpleegkundige naar B&B houder
Bedden strak opmaken, gordijnen in de plooi, ontbijtje klaarzetten en altijd tijd voor een praatje; voor Johan is dat dagelijkse kost. Of hij nu werkt als verpleegkundige op de Geriatrie of gasten ontvangt in zijn nieuwe Bed & Breakfast, veel blijft hetzelfde: oprechte aandacht voor mensen. Na 24 jaar in het ziekenhuis kiest hij voor een nieuw ritme, maar het hart blijft op dezelfde plek. "Alleen hoop ik in de B&B wat minder verwarde mensen tegen te komen," grapt hij met een knipoog. Met een gemixt gevoel blikt verpleegkundige Geriatrie Johan terug op zijn werk én vooruit op wat nog komt.
24 jaar op dezelfde afdeling, respect!
‘Ik ben hier in die 24 jaar nooit met tegenzin naartoe gegaan. En het voelt helemaal niet lang. Wat het voor mij zo mooi maakt? De mensen. Als de sfeer goed is en je collega’s zijn fijn, dan ben ik al blij. We zijn echt een familie. Ze kennen me door en door, we hebben lief en leed gedeeld. Dat doet wat met je.’
Waarom juist de afdeling Geriatrie?
‘Oudere mensen hebben zoveel te vertellen. Het zijn wandelende geschiedenisboeken. Vroeger zat ik al geboeid te luisteren naar mijn opa en oma. Die verhalen, die geschiedenis, ik was altijd gefascineerd. Nu mag ik zelf voor deze generatie zorgen, en straks ook voor mijn eigen ouders. Ze komen bij ons wonen in onze B&B. Ik stond voor een lastige beslissing: laat ik vreemden voor hen zorgen, of doe ik het zelf? Voor mij was het duidelijk. Maar ik ga hier met pijn in mijn hart weg. Niet helemaal trouwens, want ik blijf op oproepbasis werken.’
Oudere mensen hebben zoveel te vertellen. Het zijn wandelende geschiedenisboeken.
Wat maakt dit werk bijzonder?
‘De kwetsbaarheid van deze patiënten. Soms ook het onnozele. Mensen die even de weg kwijt zijn. Dan ben jij degene die ze richting geeft: het is dinsdag, u heeft net ontbeten, straks komt uw dochter. Dat geeft zoveel voldoening. En ja, ik probeer altijd wat luchtigheid in te brengen. Ze noemen me wel eens de kartrekker of de optimist. Ik hoop dat ik dat ook echt zo heb kunnen zijn.’
En het team?
‘Stuk voor stuk gevoelige en geweldige mensen. Anders kun je dit werk niet doen. Je moet je kunnen verplaatsen in iemand anders. Die tender love and care… dat zit hier diep. We werken echt met ons hart.’
Die tender love and care… dat zit hier diep.
Zorg voor ouderen wordt soms onderschat. Herken je dat?
‘Zeker. Mensen denken vaak dat we alleen maar basiszorg leveren. Maar het is zó veel complexer. We zien hier allerlei verschillende ziektebeelden voorbij komen, vanuit allerlei specialismen. Maar we zien ook regelmatig een combinatie van ziektebeelden. Vaak spelen er meerdere dingen op zowel somatisch, psychisch, functioneel en sociaal gebied. Je moet het echt ervaren. Leerlingen kijken er vaak tegenop, maar hebben uiteindelijk de tijd van hun leven. Het is huiselijk, warm en breed. We kijken naar de hele mens, niet alleen naar de klacht.’
En nu ga je iets nieuws doen?
‘Een beetje. 30 augustus is mijn laatste werkdag maar ik blijf daarna op oproepbasis werken, ik kan het gewoon niet loslaten. Maar ik ga ook samen met mijn partner een B&B runnen in Diepenheim: de Heeren van Markvelde. Een prachtig plekje in het groen, met vier gastenkamers en één appartement. En dan ook nog zorgen voor mijn ouders. Druk? Ja. Maar ik hoop de juiste balans te vinden. Het roer gaat om, maar ik blijf op koers.’
Zie je overeenkomsten tussen je werk hier en de B&B?
‘Haha, absoluut! Bedden strak opmaken, ontbijtje verzorgen, mensen welkom heten, een praatje maken, dat doe ik hier én daar. Alleen hoop ik in de B&B iets minder verwarde mensen tegen te komen.’
Bedden strak opmaken, ontbijtje verzorgen, mensen welkom heten, een praatje maken, dat doe ik hier én daar.
Tot slot: wat neem je mee uit al die jaren Franciscus?
‘De mentaliteit: schouders eronder en samen sterk. Ook in weerbarstige omstandigheden. En het mooiste? De onvoorwaardelijke aandacht. Op goede én slechte dagen. Dat wil ik blijven teruggeven, ook al verandert mijn rol. Aan mijn collega’s van de Geriatrie: ik hoop jullie nog vaak te zien, hier of bij mij. Jullie zijn altijd welkom.’
Ook werken op de afdeling Geriatrie? Bekijk onze vacatures of loop een dag mee!