Je moet echt scherp blijven en nooit uitgaan van het standaard verhaal.
Toen Tamara als verpleegkundige behoefte had aan regelmatige diensten, besloot zij de overstap te maken naar de poli longgeneeskunde. Nu, 14 jaar later, is zij daar nog steeds te vinden als longverpleegkundige – of consulent, zoals we dat binnen Franciscus noemen. Wat haar baan zo boeiend maakt? En hoe haar werkdag eruit ziet? Dat lees je hieronder!
Direct naar vacatures afdeling Longgeneeskunde
Wat waren vooraf jouw verwachtingen van werken op de poli Longgeneeskunde?
‘Ik dacht dat het voornamelijk het geven van inhalatieinstructie en het geven van voorlichting aan longpatiënten. Maar eenmaal op de poli, bleek het veel dieper te gaan dan dat. Omdat je de patiënt tijdens spreekuren en daarbuiten vaker en langer ziet dan de longarts, krijg je een compleet beeld en denk je mee in het hele proces van de patiënt. Waar heeft de patiënt behoefte aan? En waar kan ik diegene bij helpen? Het is zeker geen vast stramien dat je volgt. Iedere casus is anders en vraagt om maatwerk en snel schakelen.’
Waarom snel schakelen?
‘Als ik iets vreemds of ongewoons signaleer, trek ik aan de bel bij de arts of verpleegkundig specialist. Ook moet ik patiënten soms confronteren of adviezen geven waar ze niet altijd op zitten te wachten. Denk hierbij aan slechte gewoonten die mensen hebben, zoals roken, een ongezond eetpatroon en weinig bewegen. Dat zijn allemaal factoren die natuurlijk niet helpen bij longziekten. Dat is soms best lastig en daar moet je het goede moment voor vinden. Het fijne is wel dat mensen over het algemeen erg dankbaar zijn. Je kan echt een verschil maken, omdat je bijdraagt aan het verminderen van de ziektelast en daarmee een betere kwaliteit van leven voor de patiënt.’
Je kan echt een verschil maken, omdat je bijdraagt aan het verminderen van de ziektelast en daarmee een betere kwaliteit van leven voor de patiënt.
Welke ziektebeelden kom je tegen in je werk als longverpleegkundige?
‘De hoofdmoot is COPD en astma. Dat zijn chronische ziekten aan de luchtwegen waar veel mensen in Nederland last van hebben. Het aantal patiënten met COPD neemt steeds meer toe. Ook hebben we te maken met allergieën en bronchiëctasieën. Dit zijn abnormale verwijdingen van de wand van de luchtwegen waardoor slijm kan ophopen en geïnfecteerd kan raken. Onze patiënten zijn meestal 18 jaar of ouder.’
Welke casus is je bijgebleven?
‘Er zijn vele casussen die je bijblijven. Een voorbeeld is de dame met de papegaai. Deze dame met astma bleef herhaaldelijk aan de bel trekken vanwege terugkerende infecties. Na meerdere kuren zijn we deze patiënt op de poli verder in kaart gaan brengen. Uiteindelijk kwamen we erachter dat het haar eigen papegaai was die haar ziek maakte; ze bleek er allergisch voor te zijn. De papagaai was echt een maatje en was vaker op haar schouder te vinden dan in de kooi, dus afstand doen van het dier is dan niet altijd bespreekbaar. Het vraagt soms veel doorvragen om tot de kern van het probleem te komen. Je moet echt scherp blijven en nooit uitgaan van het standaard verhaal. Er zit vaak meer achter. Dat vind ik echt het leuke hieraan!’
Het vraagt soms veel doorvragen om tot de kern van het probleem te komen. Je moet echt scherp blijven en nooit uitgaan van het standaard verhaal. Er zit vaak meer achter. Dat vind ik echt het leuke hieraan!
Wat vind je nog meer leuk aan het werken als longverpleegkundige op de poli?
‘De samenwerking met de arts en verpleegkundig specialist is heel toegankelijk en laagdrempelig. Je hebt elkaar nodig om tot een goed behandelplan te komen. Dat is hier echt anders dan werken op een klinische afdeling. Verder wordt de zorg steeds complexer: steeds vaker hebben mensen meerdere aandoeningen tegelijk en is er qua behandeling steeds meer mogelijk omdat ontwikkelingen niet stilstaan. Daarnaast worden patiënten steeds mondiger. Ze gaan zelf meer op onderzoek uit, vragen naar mogelijkheden en hebben eigen ideeën en wensen als het gaat om hun behandeling. Op de poli staat gedeelde besluitvorming centraal in de begeleiding.’
Wat maakt deze poli anders dan poli’s van andere ziekenhuizen?
‘Vanuit ons expertisecentrum hebben we veel kennis en ervaring in huis ten aanzien van astma en COPD. Patiënten van andere ziekenhuizen die niet beter worden en waar alles al is geprobeerd, worden vaak naar ons doorverwezen voor een second opinion. De patiënt krijgt bij ons een uitgebreid assessment in de vorm van een longfunctieonderzoek, de beweegmeter, het in kaart brengen van ziektelast en een beoordeling bij de fysiotherapeut. Als we al deze factoren in kaart hebben gebracht, rolt daar een advies uit.’
Doe je ook nog iets naast patiëntcontact?
‘Zeker! Ingewikkelde casussen bespreken we in multidisciplinaire overleggen met andere disciplines, zoals fysiotherapie, medische psychologie, maatschappelijk werk en diëtetiek. Daar leer je veel van. Ook draai je als longverpleegkundige mee in verschillende projecten om de kwaliteit van onze zorg te verbeteren. Zo ben ik betrokken bij het project WEL010, een regionaal kenniscentrum waar patiënten terecht kunnen voor de diagnostisering, behandeling en advisering over werkgerelateerde longziekten. Dat begon een jaar geleden met een pilot van een van onze longartsen in opleiding, Dr. Kuiper-Van der Valk. En inmiddels doen we vanuit dat centrum ook wetenschappelijk onderzoek in samenwerking met partijen uit de regio. Erg interessant om daar zo nauw bij betrokken te zijn!’
Hoe zou je de cultuur en het team op jouw afdeling omschrijven?
‘We zijn met 5 longconsulenten, allemaal harde werkers die aandacht hebben voor elkaar en elkaar helpen waar nodig. We beginnen de dag altijd met een dagstart samen andere collega’s van de poli: baliemedewerkers, doktersassistenten, verpleegkundigen en teamleider Noah. We kunnen elkaar tussendoor bellen, maar we werken vooral zelfstandig. Daar moest ik wel even aan wennen toen ik van de klinische afdeling kwam. Nu vind ik het heerlijk om mijn eigen poli te draaien! Lunchen doen we met de hele poli en er worden regelmatig uitjes georganiseerd. Het is echt een gezellige groep.’
Kom vooral eens kijken en sfeer proeven!
Stel iemand twijfelt over het solliciteren op de poli Longgeneeskunde, wat zou je diegene meegeven?
‘Kom vooral eens kijken en sfeer proeven! Je mag altijd een dagje meelopen om te ervaren hoe het is om te werken op de poli. We kunnen je niet alles laten zien, maar wel veel tekst en uitleg geven. Ook is op deze poli ontzettend veel mogelijk qua specialisaties en opleidingen. Vind je het leuk om collega’s te scholen? Of wil je extra verdiepen op een bepaald aandachtsgebied? Dat kan! Een van onze collega’s is nu bijvoorbeeld bezig met een opleiding palliatieve zorg bij COPD. Maar je kunt ook goed doorstromen naar de opleiding tot verpleegkundig specialist. Je krijgt hier zoveel kansen!’
Wil jij net als Tamara aan de slag als longverpleegkundige op onze poli Longgeneeskunde?